KİTAP VE İNSAN

      İnsanoğlu eski çağlardan beri hayatlarındaki bütün gelişmeleri yazıya dökmüşlerdir. Bunu gerek Kiril alfabesi, gerek Soğd alfabesi, gerek Latin alfabesi, gerek diğer dillerin alfabesiyle dile getirmiştir. Bu devirlerden günümüze kadar yazılar ve alfabeler değişim göstermiştir. Ne kadar değişim gösterse de yazılı kaynaklar insanoğlu için önemini yitirmemiştir.

      İnsanlar eski devirlerden günümüze kadar birçok sözlü ve yazılı kaynakları öğrenerek bu günümüze kadar gelmiştir. Sözlü kaynaklar duyularak, yazılı kaynaklar ise okunarak bu güne gelmiştir. Ama bunun içerisinde  yazılı kaynaklar daha kalıcı olmuştur. Bunda da insanların bir şeyleri okuyup bilgi edinmek istemesi rolü etkindir. Yani yazı insanlar için en büyük gereksinimlerden biridir. çünkü insanlar bir şeyler yazarak duygu ve düşüncelerini ifade etmişlerdir. Bu da kitap denen varlığın ortaya çıkmasını sağlamıştır. Çünkü insanlar artık yazmakla yetinmeyip, bu yazdıklarını başkalarıyla paylaşma isteği de duymuşlardır. Bunları diğer insanların okuduğunu görenler insanları eğitmek için, bilinçlendirmek için, onlara bilgi vermek için, onları yetiştirmek vs.  için daha çok kitap yazmıştır. Bu kitapları okuyan insanlar gün geçtikçe bilgiye daha çok susamışlardır ve böylelikle daha çok kitap okumak istemişlerdir. İnsanların içinde doğan bu ihtiyaç insanları kitaplara yaklaştırmıştır ve dolayısıyla kitapları en iyi dost etmiştir. Çünkü insanlar aradıkları mutluluğu, huzuru,duygu dünyasını vs. kitaplarda bulmuşlardır. Bunun için kitaplar insanların en iyi dostudur. Bununla kalmayıp kitaplar ayrıca insanları bilgilendirir, eğitir, kaliteli bir birey yapar, doğru ve düzgün düşünmesini sağlar, bilinçli olmasını vs. sağlar. Kitaplar insanların yalnızlık duygusunu alır ve toplumu ve yaşadığı çevreye faydalı bir birey olmasını sağlar.

Kitapların faydalarını daha çok sayabiliriz çünkü her insanın kitaba bakış açısı farklıdır ve kitaptan  aldığı duygu da farklıdır. Ama , Mustafa Kemal'in şu sözünden de anlaşıldığı üzere : " Kitapsız yaşamak kör, sağır, dilsiz yaşamaktır. "