EDEBİYATTA VE İNSANIN HAYATINDA DİL

      İnsan,yaratılışından beri kendi kendine her ihtiyacını gören ve diğer canlılardan hem bu yönüyle hem de akli yönüyle farklıdır. Diğer canlılar da yeri geldi mi kendi ihtiyacını görebiliyor ama benim söylemek istediğim şudur. İnsan ilahi tecellinin yaratmış olduğu en mükemmel varlıktır ve her şeyi yapabilen bir varlıktır. İnsan bir robot değildir.

      İnsanoğlu hayatı boyunca bir şekilde birbiriyle her zaman anlaşmıştır. Günümüzde ise insanlar dil aracılığıyla birbirleriyle anlaşırlar. Bu insanoğlu için büyük bir ihtiyaçtır. Dil canlı ve tabii bir varlıktır. dil evrensel bir varlıktır. Dil gelişebilen ve değişebilen bir varlıktır. Dil şekil alabilen bir varlıktır. İnsanlar dil aracılığıyla birbirleriyle konuşarak bir çok sorunlarını halletmeye çalışırlar. Bunu da vücutlarında bulunan organları olan dil sayesinde yaparlar. Yani dil olmazsa insanlar birbirleriyle anlaşmakta güçlük çekerler. Bunun yanında her milletin kendine has bir dili vardır. O insanlarla da anlaşabilmek için onların dillerini bilmemiz gerekir. Bunun yanında insanlar birbirleriyle anlaşmak için vücut dilleriyle de konuşurlar. Dil olmazsa bir milletin varlığı da kültürü de olmaz. Dilini kaybeden milli benliğini de kaybetmiştir ve bu yüzden yok olmaya da mahkumdur. Yani bir milletin varlığı için dil çok önemli bir varlıktır.

      Dil edebiyatta da önemli bir yere sahiptir ki onun için bir çok şair ve yazar söylemek istediklerini dil aracılığıyla dile getirirler. Dil sözlü bir eseri dile getirmek için önemli bir alettir. Edebiyatımızın her devresinde;yani Divan Edebiyatı Dönemi,Tanzimat Döneminde,Meşrutiyet Döneminde,Serveti Funûn Döneminde,Fecri Ati Döneminde,Milli Edebiyat Döneminde ve Cumhuriyet Döneminde o dönemin şair ve yazarları bir çok his ve duygularını ve hatta siyasi düşüncelerini dil aracılığıyla dile getirmişlerdir. Kimileri duygu ve düşüncelerini şiir yazarak dile getirmişlerdir ve en meşhur şiirlerini vermişlerdir. Örneğin; Necip Fazıl'ın "Kaldırımlar" şiiri,Attila İlhan'ın "Ben Sana Mecburum"şiiri,Orhan Veli'nin "İstanbul'u Dinliyorum" şiiri buna en güzel ölümsüz eserlerdir.

      Bunun için dilimize sahip çıkmalıyız. Çünkü dilini kaybeden bir millet her şeyini kaybetmiştir demektir. Bunun için dilimizi başka yabancı kelimelerle yozlaştırmamalıyız ve elimizden geldiğince kendimize ait olan kelimeleri kullanmalıyız..